കാളിയമർദ്ദനം
Kalia mardham
(From Cherusseri’s Krishna Gadha)
Translated by
P.R,Ramachander
(Krishnagatha (Malayalam: കൃഷ്ണഗാഥ) is a 15th-century poem written in Malayalam language; It is also known as Krishnapattu. it belongs to the poetic form Gatha. The author of the poem is believed to be Cherusseri Namboothiriwho lived in Cherusseri near Vadakara in Kerala, India. It deals with the story of Krishna)
കാർവർണ്ണൻതന്നുടെ കോമളപാദങ്ങൾ
കാളിയന്മേനിയിലേല്ക്കുന്നേരം
വമ്പുറ്റുനിന്നൊരു വങ്കുന്നു വന്നിട്ടു
തങ്കലേ വീഴുന്നൂതെന്നു തോന്നി.
Kaar varnan thannude komala paadhangal
Kaliyan meniyil yelkkunneram
Vambuthu ninnoru vankunnu vannittu
THangale Veezhunnathennu thonni
The pretty feet of one who is the colour of black cloud
When it was hitting the body of Kaliya
He felt that a huge mountain coming
From a huge anthill was falling on him
വീരനായുള്ളോരു കാളിയൻവായീന്നു
ചോര ചൊരിഞ്ഞുതുടങ്ങീതപ്പോൾ.
ക്ഷീണനായ് നിന്നങ്ങു കേണു തുടങ്ങിനാൻ
പ്രാണങ്ങൾ പോവോളമായിക്കൂടി.
Veeranaayulloru kaliyan vaayennu
Chora chorinju thundangeethappol
Ksheenanaai ninnangu kenu thudanginaan
Pranam povolamaai koodi
When blood started flowing like rain from ,
The mouth of the valorous Kaliya,
He became tired and started begging
And felt as if his soul was going from him
വേദങ്ങളുള്ളിലെക്കാതലായ് നിന്നുള്ള
പാദങ്ങൾ തങ്കലങ്ങേല്ക്കയാലെ
ദുർമ്മദം പോയങ്ങു നിർമ്മലനായ് വന്നാൻ
കല്മഷം നീങ്ങിനാലെന്നു ഞായം.
Vedangalullile kathalai ninnulla
Paadhangal thangal yelkkayaale
Durmadham poyangu nirmalanai vannan
Kalmasham neenginaalennu jnaayam
Due the feet which are most strong
Part of Vedas hitting his body
The bad pride went away and he became pure,
There is a theory that the dirt has been removed
ആരിതെന്നിങ്ങനെ പാരാതെ ചിന്തിച്ചു
നാരായണൻതാനെന്നുള്ളിൽ നണ്ണി
പാദങ്ങൾ കുമ്പിട്ടു "പാലിച്ചുകൊള്ളേണം
വേദത്തിൻ കാതലേ!" എന്നുചൊന്നാൻ
AArithengine paaraathe chinthichu
Narayanan thaan yennu ullil nanni
Paadhangal kumbittu,”palichu kollenam,
Vedathin Kaathale” yennu chonnan
Without seeing , he thought , who is like this
And within his mind thought it is nArayana himself
He saluted the feet and said, “Please protect me,
, The strongest part of Vedas”
കാളിയൻതന്നുടെ കാമിനിമാരെല്ലാം
ബാലകന്മാരെയും കൊണ്ടുവന്നു
കേശവൻതന്നുടെ പാദങ്ങൾ കുമ്പിട്ടു
കേണുതുടങ്ങിനാർ വീണു ചെമ്മേ.
Kaliyan thande Kaminimaarellam
Balakanmaareyum kondu vannu
Kesavan thannnude paadhangal kumbittu
Kenu thudanginaar veenu chemme
The wives of Kaliya
Along with the children
Saluted the feet of Kesava
Started crying and fell down
എന്നതു കണ്ടൊരു കാർവർണ്ണൻ ചൊല്ലിനാൻ:
"ഇന്നിലം കൈവിട്ടുപോകണം നീ."
കാളിയന്താനുമാക്കാർവർണ്ണൻതന്നോടു
ലാളിച്ചുചൊല്ലിനാനെന്നനേരം:
Yennathu kandoru kaar varnnan chollinaan
Innilam kai vittu pokanam nee
Kaliyan thaanum aa kar varnnan thannodu
Laalichu chollinaan anneram
Seeing that The black coloured one told
You have to leave this place and go
Then Kaiyan told that black coloured one.
With love in his voice at tha time
"എങ്ങളെക്കാണുമ്പോൾ കൊന്നുടനന്നേരം
തിന്നുമുടിക്കുമേ വൈനതേയൻ
എന്നുള്ള പേടികൊണ്ടിന്നിലംതന്നിലേ
എങ്ങൾവസിക്കുന്നു തമ്പുരാനെ.
Yengale kaanumbol konnudanneram
THinnu mudikkume Vaina theyan
Yennulla pedi kondu ee nilam thannile
Yengal vasikkunnu Thamburane
If Lord Garuda sees us , he will,
Kill us and eat all of us
Due to this fear, we are,
Living in this land . oh lord
സൗരഭിയായൊരു മാമുനിതന്നുടെ
ശാപംകൊണ്ടിങ്ങവൻ വാരായിന്നും."
കാളിയനിങ്ങനെ ചൊന്നതു കേട്ടൊരു
കാർമുകിൽവർണ്ണനും ചൊന്നാനപ്പോൾ:
SAurabhi yaayoru maamuni thannude
Saapam koningavan Vaaraayinnum”
Kaliyan ingane chonnathu kettoru
Karmukhil varnanum chonnan appol
Due the curse of a sage called,
SAurabhi , he will not come here”
Hearing what kaliyan told
He who is of colour of blaxk cloud told then
"എന്നുടെ പാദംകൊണ്ടങ്കിതനാം നിന്നെ
വന്നിനിത്തീണ്ടുമോ വൈനതേയൻ?
വൈരിയായുള്ളൊരു വൈനതേയന്തന്നെ
വൈകാതെ ചെന്നിന്നു കണ്ടാലും നീ."
“Yennude paadham kondu ankhithanaaam ninne
Vannu ini theendumo, Vainatheyan?
Vairiyayulloru Vainatheyan thanne
Vaikaathe chennu innu Kandaalum nee”
“Will Garuda ever touch you , who
Has been ornamented by my feet,
Now Garuda is not your enemy,
Without delay , go and see him mtoday”
എന്നതു കേട്ടൊരു പന്നഗവീരന്താൻ
നന്ദകുമാരനെക്കുമ്പിട്ടുടൻ
ഉത്തമമായുള്ള രത്നങ്ങളെക്കൊണ്ടും
മുത്തുകളെക്കൊണ്ടും പൂജിച്ചപ്പോൾ
Yennathu kettoru pannaga veeran thaan
Nanda kumarane kumbittudan
Uthamamaaya rathnangale kondum
Muthukkale kondum poojichappol
Hearing that the serpent hero
After saluting The son of Nanda
Did worship with good quality gems
And with pearls and then
മശ്ധവിലോചനന്‍തന്നെയും തന്നുടെ
മസ്തകംതന്നിലെടുത്തു മെല്ലെ
പാദങ്ങഠം കുമ്പിട്ട്‌ , ഖേദം കൈ വിട്ടു
പഠലിച്ചുകൊള്ളേണമെന്നു ചൊന്നാൻ
Mathsya vilochanan thanneyum thannude
Masthakam thannil yeduthu melle,
Padhangal kumbittu , khedam kaivittu
Paalichu kollenam yennu chonnan
He took the fish eyed Krishna.
On his hood and lifted him slowly
Saluted his feet , left his sorrow
And told him , look after me.
